رابطه بین سرمایه فکری، اندازه شرکت، سودآوری و ساختار سرمایه در شرکتهای پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران

این پژوهش اثر سرمایه فکری، اندازه شرکت و شاخص سودآوری بر ساختار سرمایه در شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران برای یک دوره زمانی 8 ساله از سال 1381 الی 1388 را مورد بررسی قرار می دهد. روش پژوهش همبستگی می باشد. در این پژوهش برای اندازه گیری ساختار سرمایه از نسبت بدهی به جمع دارایی ها استفاده شده است. نتایج پژوهش نشان می دهد که سرمایه فکری با شاخص ساختار سرمایه شرکت ها (نسبت بدهی )، رابطه ای مثبت دارد. هم چنین نتایج پژوهش بر وجود رابطه ای منفی و معکوس میان شاخص سودآوری شرکت ها با شاخص ساختار سرمایه، و رابطه ای مثبت و مستقیم میان اندازه شرکت با شاخص ساختار سرمایه تأکید دارد. پژوهش پیشنهاد می کند که مدیران می توانند به واسطه تدوین یک راهبرد برای ارتقاء سرمایه فکری، نظیر راهبرد بهبود عملکرد نیروی انسانی از طریق آموزش یا جذب سرمایه فکری، ساختار سرمایه واحدهای تجاری را بهبود دهند. هم چنین نتایج این پژوهش به تحلیل گران مالی و سایر استفاده کنندگان اطلاعات صورت های مالی پیشنهاد می نماید برای تجزیه و تحلیل ساختار مالی شرکت ها، به روابط میان سرمایه فکری و ساختار سرمایه توجه نمایند.